♨️ پوست موز

🖋️اسماعیل بیدار

بعضی ها ارز ۴۲۰۰(دلار جهانگیری) را پوست موزی زیر پای دولت رئیسی می داند که نمی تواند آن را ادامه دهد و نمی تواند آن را حذف کند.
واقعیت این است که ارز ۴۲۰۰ تصمیم اشتباهی بود که دولت قبل گرفت که به جای کمک به علاج مریضی مزمن اقتصاد ایران، آن را راهی ICU کرد. البته باید در نظر داشت که این مریضی مزمن حاصل تصمیمات غلط دولت های مختلف بود است که ارز ۴۲۰۰ ضربه نهایی را وارد کرد.

بنابراین سیاست ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی باید هر چه سریعتر حذف شود چرا که هر چه زمان بیشتری بگذرد، ضربات جبران ناپذیری به ذخایر ارزی و اقتصاد کشور وارد می‌آید.
چرا که هدف این طرح (ارز ۴۲۰۰) در دولت گذشته با هدف واردات برخی از کالا‌های اساسی از جمله محصولات نهاده‌های دامی و توزیع آن در کشور به قیمت مصوب به نفع اقشار ضعیف جامعه به اجرا درآمد. طرحی که نه تنها این هدف را محقق نکرد بلکه موجب توزیع رانتی بزرگ بین گروهی از واردکنندگان شد و به جای کمک به دهک های پائین جامعه، بیشترین آورده را برای دو دهک بالای جامعه را در پی داشته است.

بنابرین دهک‌های پردرآمد جامعه از اثرات این سیاست بهره‌مندی بیشتری داشته‌اند. محاسبات نشان می‌دهد دهک دهم که مصرف موادغذایی در آن‌ها بیشتر است، تا ۸۰ درصد بیشتر از دهک یکم درآمدی از عواید این سیاست استفاده کرده‌اند.

در واقع تخصیص ارز ترجیحی نه تنها به مقدار کافی و مورد انتظار موجب تعدیل قیمت‌ها نشده است و کالا‌های هدف انحراف قابل ملاحظه‌ای از قیمت مورد انتظار داشته‌اند، بلکه توزیع این یارانه بیشتر به نفع دهک‌های پر درآمدتر بوده و این سیاست موفقیت کافی در هدف خود که حمایت از مصرف کنندگان بود، نرسیده است یعنی یک انحراف بزرگ بنابراین باید متوقف شود. باید هر چه زودتر این پوست موز را برداشت۰

این مریض بدحال نیاز به جراحی بزرگ دارد که با تصمیماتی سنجیده، عالمانه، شجاعانه و متناسب با اقتصاد ایران انجام شود.
آیا امکان بهبودی وجود دارد؟

راه علاج چیست؟
کشورهای دیگر چکار کرده اند؟
صاحب نظران چه می گویند؟
ادامه دارد… .